ahötsa_

ELAk urtarrilaren 8an adierazi zuenez, “txertaketa osoak, eta, bereziki, arrisku-kolektiboenak edo haiekin kontaktuan dauden langileenak, nabarmen murriztuko ditu gaixotasuna hartzeko eta beste pertsona batzuk kutsatzeko arriskuak”. Sindikatuaren ustez, txertaketak, pandemia batean bereziki, herritarren osasuna kontuan hartu behar du. Txertoa jartzeak edo ez ondorio pertsonalak baditu, baina gizartearen gainerakoari ere eragiten dio.

ELAk gizarte osoaren eta, bereziki, osasun arloan ahulak diren pertsonekin lan egiten duten langileen txertaketaren egokitasuna defendatzen du, baina txertaketa horren derrigortasunak botere publikoek aldatu nahi izan ez duten erregulazio bat eskatzen du. ELA erregulazio horretan aurrera egitearen alde agertu da.

Lan-kolektibo jakin batzuen txertaketari buruz egindako gogoetei dagokienez, ELAk duela 7 hilabete adierazi zuen “gehienak txertatzen ari direla, nahiz eta legea aldatzen ez den bitartean txertaketa ez den nahitaezkoa. ELAk administrazioei eskatu die hori arautzeko eta argitzeko, komunitate zientifikoaren jarraibideak kontuan hartuta “. Zazpi hilabeteren ondoren, egoera berean jarraitzen dugu.

Era berean, ELAk salatu du zerbitzu publikoetako arduradun batzuek, hala nola egoitzetako arduradunek, sektore horietako langileak kriminalizatzen saiatzea, Arabako Ahaldun Nagusiak egoitzetako langileekin egin duen bezala. Ez da bidezkoa soilik gogoratzea emakume langile horiek pandemiaren hasieratik izan duten dedikazio eta ahalegin handia, zaindutako pertsonen zaintzarekin eta bizitzarekin duten konpromisoa erakutsiz. Era berean, salatu behar da langile horiek hasieratik bakar-bakarrik utzi zituztela Coviden aurrean babes egokirik gabe. Gobernuek nahiago izan dute pandemia kudeatu birusarekin elkar-bizitzen birusa desagerrarazi ordez. Beraz, politikari batzuen adierazpen horiek hipokresiaren adibidetzat har daitezke, eta erantzukizunak bere gain ez hartzearen adibidetzat.