ahötsa_

Aspaldi gabiltza Euskal Herrian jauzi bat egin nahian. Oin bata dependentziazko iraganean kateturik daukagu eta bestea etorkizun burujabean, ez-dependientean, jarri nahi dugu, baina ez dugu asmatzen urratsa noiz eta nola egin.

Euskal herritarron oroimen historikoa eta imajinario kolektiboa menpekotasunezkoak dira. Mende luzeetako menpekotasunaren zamak sakon markatu du euskal gizartea, hala ere, belaunaldiz belaunaldi bizirik mantendu da askatasun egarria eta, gaur egun, inoiz baino argiago dago geure buruaren jabe izateko beharra.

Oso ondo ezagutzen ditugu Espainia eta Frantziarekiko dependentziaren kalteak: gerrak eta gatazkak; gure hizkuntzaren eta kulturaren aurkako erasoak; gure nazioaren eta eskubideen ukazioa; asimilazioa; gure garapen ekonomiko eta sozialerako tresna eta eskuduntzarik eza; gure etorkizuna eraikitzeko estrategien etengabeko desprogramazioa; eta abar luzea.

Hala ere, beti galdera bera jartzen da mahai gainean: Zergatik independentzia?
Baina, kontutan hartuta alor pertsonal eta indibidualean, zein sozial eta kolektiboan, dependentzia balore negatiboa dela, eta ez-dependentzia edo independentzia positiboa, galdera logikoa alderantzizkoak izan beharko litzateke: Zergatik jarraitu dependentzian?

Are gehiago, dependentziak hobeto bizitzeko aukera eragozten digunean, gure hizkuntza eta kulturaren bizirautea, eta gure herriaren nazioarteko aitortza bera ere, arriskuan jartzen duenean. Egunero ikusten dugunean geure demokrazia sakondu eta jendarte justu eta solidarioa bat eraikitzeko aukera deusetatzen digula.

Menpekotasunezko iraganari loturik mantentzen gaituzten kateak apurtu eta etorkizunera jauzia egiteko garaia iritsi da. Iraganetik etorkizunera. Dependentziatik independentziara.

Baina, espainiar eta frantziar Estatuen egituren barruan ez dago inolako burujabetza aukerarik eta gainditu egin beharko dugu jauzi hori eragozten digun harresia: inposatzen diguten statu quo menperatzailea.

Euskal Herriaren burujabetzarako bidean Estatu espainiar eta frantziarrarekiko aldebikotasun eskema iragana da jadanik. Geure bidean aurrera egitea da gelditzen zaigun alternatiba eraginkorrena, hots, aldebakarreko bideari ekitea. Eta jauzi estrategiko sakon honek herri mugimendu zabal eta indartsu baten bultzada eskatzen du.

Aberri Egunetik aurrera aro berri baten sartzen gara: erabakiaren aroan. Guztiz beharrezkoa eta premiazkoa da agenda politikoan eragin eta euskal Estatuaren eraikuntza prozesuaren erritmoak markatuko dituen subjektu politikoa metatu eta aktibatzea. Subjektu politiko berri honek abertzaletasunetik askoz harago doan dimentsioa izan beharko du eta, dibertsitatea oso kontutan hartuz, demokrazian, justizia sozialean eta askatasunean oinarritutako etorkizun komun bat partekatzeko prest dauden herritar guztiei zabalik egongo beharko du.

Independentistak sareak gogotsu ekingo dio independentismoaren hegemoniari bide eman behar dion subjektu politiko hori eratzeko lanari, horixe delako, hain zuzen ere, bere misio nagusia.