Kurdistango herrien borrokarekin elkartasun internazionalista

2014ko uda amaieran Kobanê hiriaren setiatzea hasi zen. Lau hile eta erditan zehar Siriako iparraldean dagoen hiria Daesh-ek (ISIS bezala ingelesez ezagutua) erasotua izan zen, baina gerrilla kurduak premisa argi batekin aurre egin zien: ez dira pasako. Eta 2015eko urtarrilaren 26an hiriaren askapena iragarri zuten.

2016-ko urriak 29

Ondorioz, Kobane, indar yihadisten aurkako

erresistentziaren sinbolo bihurtu zen, askatasun gotorleku bat Siriako gerrak eragindako kaos eta

suntsipenaren erdian. Ordutik milizia kurduek, Siriako Indar Demokratikoen aterkipean batutako

hainbat komunitate etniko eta erlijiosorekin batera, Daeshek eragindako izutik ehunka kilometro

karratu askatu dituzte. Garaipen hauek Rojava eskualdearekiko handituz doan interesa piztu dute

mundu osoan, nahiz eta bertan garatzen ari den demokrazia erradikalaren proiektua aurretiaz hasi

bazen ere, 2012ko uztailaren 19an Bashar Al-Assaden erregimen siriarrarekiko Rojavako

autogobernuak iragarritako autonomia adierazpena baino askoz lehenago ere. 

Kurdistango mendietan hamarkadak, mendeak ere daramatzate tradizioz zapalduta bizi den herri

batentzat bizitza justuago bat lortzeko borrokan. Mendebaldearen esku bere lurralde naturala 4

Estatutan zatikatzeak (Turkia, Iran, Irak eta Siria), Estatu inperialisten partetik kontrola mantentzea

helburu zuen mugak marraztu zituen, biztanleriarentzat ekarriko zituen ondorioak kontutan hartu

gabe. Euren identitatea ukatua izan zitzaien, euren kultura erreprimitua eta euren duintasuna

zapaldua. Dena den (edo agian horregatik) kontuan hartu gabe utzi ezin daitezkeen proiektu

politiko bat eta mugimendu sozial bat sortzeko gai izan ziren. Inperialismoarekiko eta

kapitalismoarekiko euren kritika zorrotzek, erreprimituak izan diren erregimenen krudelkeria eta

metatutako esperientzia iraultzaileak paradigma politiko berri bat garatzera eraman ditu:

konfederalismo demokratikoa. Emakumearen protagonismoa eta behetik gorako estruktura sozial

baten eraikuntza duen autonomiaren bilaketak, non komunak eta lurralde kontseiluak

transformazio sozialeko proiektu iraultzaile baten oinarria diren, Ekialde Erdian zein mundu osoan

moldeak apurtzen dabil. 

Eskualdeko potentzia nagusiek (Turkia, Iran, Saudi Arabia, Israel…) zein nazioartekoek (EEUU,

Errusia, EB, Txina…) euren interes inperialistak sustatzeko gerra bat aurrera eramaten dabiltza,

herri kurduari zein eskualdeko beste herri batzuei sufrimendua eta kalte larriak eraginez. Estatu

turkoak konkretuki, Recep Tayyip Erdogan presidentearen ideario neo-otomandarraren pean,

Turkian zein Siria eta Irakeko estatuetan kurduen aurkako gerra krudela garatzen ari da,

genozidio kultural eta etnikoa gauzatzeko asmo argiarekin. Siriar lurraldearen gaineko inbasio

turkiarrak modu argian frogatu du gobernuaren asmoa ez dela ISISekin amaitzea, Rojavako

herriaren aurreratzea bere kantoien bateratzea lortzeko frenatzea baizik. Horretarako bere esku

dauzkan bitarteko militar eta diplomatiko guztiak erabiltzen ari da, hamarnaka pertsona

desplazatuak izan dira, erailak edota etxebizitzak galdu dituzte. Turkiak Irakeko estatuan, Masud

Barzani presidentea eta bere KDP partiduaren konplizitatearekin, Zagros mendietan gerrillaren

eremuak bonbardatzen ditu eta bere lurreko tropak modu ilegalean mantentzen ditu, Bagdadeko

irakiar parlamentuaren (eta eskualdeko beste antolakundeen) baimenik gabe. AKPren gobernua

estatu turkiarrean bertan, larrialdi egoeraren aitzakiapean, funtzionario, politiko, kazetari eta

epaileen aurkako purga masiboak burutzen ari da, hamarnaka herritar atxilotuz eta demokratikoki

hautatutako alkatetza eta udal suntsituz. Modu berean auzo osoen, baso eta labore eremuen

suntsiketa, eta miloi erdi baino gehiagoko barneko desplazatu eta hamarnaka zibilen heriotza

eragin dituzten etxeratze aginduen operazio militarrek jarraitzen dute 2015eko udatik luzatzen ari

den gerra isilarazi batean. 

Premiazkoa deritzogu Kurdistango herrien borroka babestea, bizitzen ari diren prozesuak

sendotzea ahalbideratuko dituen elkartasun sare bat sortuz. Herri zapalduekiko elkartasun

internazionalistara deia luzatzen dugu. Konfederalismo Demokratikoa datorren panorama

politikoan ezberdintasuna markatzeko gai den proposamena da, baina horretarako hazi, hedatu

eta sendotu behar da. 

Honen guztiarengatik giza eskubideak errespetatzea exijitzen dugu eta nazioarte mailako kanpaina

ezberdinekin kontsonantzian ondorengo eskaerak egiten ditugu:

  • Kobanera korridore humanitario baten irekiera eta Rojavak pairatzen duen blokeo

    ekonomikoaren amaiera.

  • Mugimendu pro-kurduen kontrako turkiar segurtasun indarren jarduera errepresiboen

    etetea.  

  • Abdullah Öcalanen askatasuna eta bere isolamenduaren amaiera. Turkiako preso

    politikoen askatasuna, bereziki bizitza arrisku handian duten gaixo larriena.

  • PKK antolakunde terroristen zerrendatik kentzea.
  • Herri kurduari sostengu aktiboa, ekonomikoki eta politikoki. 

Herrien arteko elkartasun internazionalistarengatik eta Estatu-Nazioen faxismoaren aurka.

Gora Kurdistango Erresistentzia! Biji Berxwadana Kurdistan!

Gehiago