ahötsa_

Eduki sinbolikoa duten jendarte

eta kultur adierazpenak dira, errealitatearen adierazle kondentsatuak. Jaietan norbanakoa

kolektibora hurbiltzen duten prozesu subjektibo eta objektiboak ematen dira. Beraz, festak

bizitzaren erdigunean kokatzen ditugu, jendartearen balioak, nortasunak, ideologiak eta egiturak

birsortzen dituztelako. Jaiek jendartean dauden gatazkak, zapalkuntzak eta diskriminazioak

adierazten dituzte, hegemonikoak diren genero eredu eta heteroaraua indartuz.

Jaietan, “dena libre” denaren aitzakiapean, eraso sexisten ofentsiba nabaria da: begiradak,

irainak, gutxiespenak, bortxaketak, erailketak… Horregatik diogu hau ez dela gure bakea. Iazko

udan sozialki salatutako eraso mordoa gogoratu besterik ez dugu behar. Urte luzez mugimendu

feministak egin duen lanari esker lortzen ari da jendartea kontzientziatzea, protokoloak gero eta

auzo eta herri gehiagotan lantzea, arazo hau guztion ardura dela sentitzea. Hala ere,

emakumeak erasotzea oso gaizki ikusia dago eta guztiok indarkeria sexistaren kontra gaude

emakume horrek erantzuten ez duen bitartean. Emakumeok dagokigun biktima paper pasibotik

ateratzen garenean eta geure burua defendatzen dugunean egun oraindik ahobero, zoro,

histerikak edo feminaziak garela entzun behar izaten dugu. Erantzuten badugu, zalantzan

jartzen zaigu.

Emakume errebelde eta mugimendu feministarekiko deslegitimazio saiakera hoien gainetik, guk

autodefentsa feministan berresten gara. Defentsarako eskubidea, eskubide unibertsala delako.

Eta erasoen aurrean erantzun bat ematea zilegia delako. Gure gorputzak, autoestima eta

bizitzak dira jokoan daudenak. Gasteizen antolatutako manifestazio nazionalean esan genuen

moduan, feministok prest gaude! Urteak daramatzagu prestatzen, elkarrekin ahalduntze

prozesuak konpartitzen, gure arteko sareak indartzen, gure amorrua ateratzen eta antolatzen,

kaleak eta gauak okupatzen, inposatu diguten beldurra deseraikitzen… eta bide honetan

jarraituko dugu jaetan ere. Elkarrekin geldiezinak gara!

Erasoen kudeaketaz gain, ezinbestekoa deritzogu, jai ereduaren inguruko lanketa ikuspegi

feminista batetik egiteari. Erabili dezagun jaietako indar sortzailea eredu askatzaileak praktikara

eramateko eta nahi ditugun herri eta harreman ereduak eraikitzeko: publiko-pribatua, lan-aisialdi

edo borroka-plazera dikotomiak behingoagatik lehertzeko! Honela, gure jaietako antolaketa eta

garapena bera, prozesu kontziente bilakatu behar dugu zirrikitu guztietatik, eta ezarria den

ordena soziala eraldatzeko baliatu ditzagun: nola antolatzen den jai batzordea, egitaraua

osatzeko orduan jarraitzen ditugun irizpideak, komunikaizo ez sexistaren erabilera, zein

arduratzen den zaintza lanez, eta erasoei aurre egiteko aldez aurretik adosten ditugun

erantzunak edo protokoloak aztertzeari.

Norberak erabakiz, guztiok gozatuz, sortu ditzagun festak guztiontzako espazio seguru eta

gozamen iturri! Soilik gure jardunaren eta ekintzen jabe bagara eskaini ahal izango ditugu

guztiok gozatzeko moduko ikuskizun, kalejira, harreman, musika, otordu, txaranga, jolas zein

dantzak. Argi izan matxirulo, erasoen aurrean feministok prest gaude!

Jaiak eta plazak gureak dira!!!