Egia erdiak, gezurrak eta mitoak gerra psikologikoaren parte gisa.

Orain dela egun batzuk Arkaitz Rodriguez Sortuko bozeramailea elkarrizketatu zuen Saioa Martija kazetariak, “Ahoz Aho +” ETB1-eko saioan. Elkarrizketaren momentu batean, kazetariak Sortuk “ATArekin” (Amnistiaren Aldeko eta Errepresioaren Aurkako Mugimenduari erreferentzia eginez) harremanik mantentzen ote zuen galdetu zion Rodriguezi.

Sendoa Jurado Garcia. Amnistiaren aldeko militantea.

2017-ko otsailak 2

Erantzuna ez zen

izan ez bai ezta ez ere. Sorturen bozeramaileak zera esan zuen: “ATAk gezurra

erabiltzen du Sorturen kontra”, “gu ez gara etsaiez tronpatzen” eta “ez diegu

oihartzun gehiagorik eman nahi iruditzen zaigulako nahikoa oihartzun ematen

dietela estatu aldeko hainbat komunikabidek”. 

Aspaldi idatzitako beste artikulu batean salatu egin nuen batzuek, kasu

honetan Sortuk, “Ad hominem” argudioak erabiltzen zituztela eztabaida politikoa

saihesteko tresna gisa. Ad hominem argudioak dira egia izan gabe ere, egiatzat

hartzen diren argudioak, ez sinesgarriak direlako edo ondo egituratuta

daudelako, baizik eta gezur horren igorlea zein den oinarri hartuta aintzat

hartzen ditugulako. “Nik arrazoia daukat ni izate hutsagatik eta zuk ezin duzu

arrazoirik zu zarelako” gisako argudioaz ari naiz.

Hau da hasieratik Sortuk eta bere sare politiko-mediatikoak Amnistiaren

Aldeko Mugimenduaren aurka erabili duen estrategia nagusia, eta ad hominem

argudioekin batera gezurra, manipulazioa, gure militanteen inguruko buloen

hedapena eta, kasu zehatz batzuetan, eraso fisikoa ere erabili dituzte. Arkaitz

Rodriguezek AAMri ezarri nahi izan dio, beste behin ere, gezurtiaren etiketa. 

Errealitateari egurrezko betaurrekorik gabe begiratzen badiogu, ordea,

konturatuko gara gezurrak hanka motzak dituela, hain motzak dagoeneko

Sortuk eta bere egunkari Garak ipurdia lurretik arrastaka daramatela. Izan dira

bakoitzaren sinesgarritasuna eta zintzotasuna agerian utzi dituzten hiru

eztabaida publiko nagusi. 

Haietako lehenengoa ohar batean Gara-Naizek, beste gezur batzuen

artean, Amnistiaren Aldeko Mugimenduaren inguruko informaziorik zabaltzen

ez zuela helarazten ez geniolako esan zuenekoa izan zen. AAMk Garari

bidalitako posta elektronikoen pantailazoa argitaratu behar izan zuen egunkari

honen gezurra agerian uzteko. Informazioak jaso, jaso egiten zituen. Ez zuten

argitaratzen, sinpleki, gure mugimenduaren aurkako zentsura estrategia bat

mantentzen dutelako. Hori esaterik bazuten, baina errealitatea desitxuratzea

nahiago izan zuten, eta gezurretan aritzea da kazetari batek bere kode

deontologikoari egin diezaiokeen traiziorik handiena. 

Bigarren kasua Parisko epaiketa batean ETAko sei militantek

Amnistiaren Aldeko Mugimenduak haietako bati EPPK uzteko gonbitea egin

ziola esan zutenekoa da. Honakoan ere, Amnistiaren Aldeko Mugimenduak

aipatutako presoari igorritako gutuna (presoak planteatutako hainbat galderari

erantzutea xede zuena) argitaratu egin behar izan zuen. Bertan horrelako

gonbiterik ez zela agertzen frogatuta gelditu zen, eta orduan hasi ziren era

guztietako aitzakiak: “bueno, ez du jartzen baina interpretatu daiteke”, amonak

erretzen duela eta beste hainbat pelikula. 

Hirugarrena berriki Donostiako Antiguo auzoan Amnistiaren Aldeko

Mugimenduko bi kide adin-txikiren kontra burututako eraso fisikoaren harira

etorritakoa izan da. Erasoaren ondorioz 17 urteko gazte batek hiru puntu jaso

behar izan zituen bekainean irekitako zauria ixteko. Amnistiaren Aldeko

Mugimenduak ohar bat kaleratu zuen erasoa salatzeko. Era berean, kide

batzuk Antiguo auzoraino gerturatu ginen (Platero Herriko Tabernara barne),

gure gazteei babesa ematera eta erasotzaileei aurpegira esatera gure

militanteen kontrako erasorik ez genuela onartuko. 

Antiguoko Txosna Batzordeak, Sorturen beso folkloriko-festiboak alegia,

bere agiria atera zuen Amnistiaren Aldeko Mugimendua gezurretan ari zela

esanez, izan ere, jipoiaren arrazoia gazte hauek txosnak pintatu izana baitzen,

betiere batzorde honen arabera. Egun gutxi pasatu ziren Amnistiaren Aldeko

Mugimenduak prentsaurreko batean Antiguon gertatzen denaren erradiografia

osoa egin zuen arte. Prentsaurreko horri esker jakin ahal izan genuen

Antiguoko Sortuk ezkutatzen zigula txosnetan pintadak agertu baino lehen gure

propaganda kendu egin zutela egun horretan, eta beste egun batzuetan ere

kendu egin zutela, eta azken bi urteetan gazte hauek irainak, mehatxuak,

pintadak eta abar luze bat pairatu behar izan dutela haien militantzia

politikoagatik. Agerian gelditu zen etsaiaren aurrean otzan agertzen direnak

gure aurrean txakur amorratuak bihurtzen direla. Agerian gelditu zen Antiguoko

sortuk egia erdi batzuk eta gezur asko esan zizkiola Antiguoko auzoari eta

Euskal Herri osoari. Agerian gelditu zen Amnistiaren Aldeko Mugimenduaren

zintzotasuna eta Sorturen faltsukeria.

Arkaitz Rodriguezen hitzei berriz helduta eta beraiek etsaiez ez direla

tronpatzen dionekoa ekarrita, esan beharra dago gu etsaitzat hartzen ez

bagaituzte oso ondo disimulatzen dutela. Esan beharra dago ere Sortuko

presidente ohia epaileei eta zipaioei eskua luzatzen ikusi nuenean hori zela

hain zuzen ere pentsatu nuena: “Ondo eginda Hasier, zuk bai dakizula etsaia

tratatzen!” 

Arkaitz Rodriguez, guk argi daukagu zein den etsaia, badakigu

Espainiako eta Frantziako estatuak direla, kolore guztietako txakurrak direla,

PNV dela zuek beraiekin paktatzeko irrikan zaudeten arren. Zuek ulertzera

ematen duzuenaren kontra, gure mezu gehienak beraien aurkakoak dira, beste

kontu bat da zuek, zuen komunikabideek eta etsaien komunikabideek mezu

horiek ezkutatzea gure diskurtsoa desitxuratzeko. Emango ditudan datuak erraz

konprobatu daitezke gure blogean: mugimenduak sinatutako agirien %92’11ak

Euskal Herriaren etsaiei kritika egiten diete, %5’26ak Sorturen ildo politikoaren

inguruko irakurketa eta kritika politikoa biltzen dute, eta %2’63ak aurreko biak

konbinatzen ditu. Datu objektiboak dira, ez ditut nik asmatu. 

Datu hauek gure jarduera eta diskurtso politikoaren adierazgarri dira.

Beste kontu bat da, guk argi izanik gure etsaia zein den, ondo dakigula ere

etsaiarekin konfrontatu ez dezagun bide erdian jartzen zaigun oztopo nagusia

Sortu bilakatu dela, eta ez guretzat bakarrik, baizik eta Sorturen kontrolpetik

ihes egiten duen herri mugimenduaren edozein adierazpenarentzat ere

(Leioako ikasleak, okupazio mugimendua, txandakako gose greba burutu zuten

euskal preso politikoak). 

Komunikabideetan daukagun presentziari dagokionez, erreza da 0+0

zenbatzea. Zenbatetan izan da Amnistiaren Aldeko Mugimenduko ordezkaririk

telebista bateko platoan? Inoiz ez. Zenbatetan izan da Sortuko militanterik

Amnistiaren Aldeko Mugimenduari buruz hitz egiten En Jake, Ahoz Aho eta

ETBko beste saio batzuetan? Programa horietan gaia atera den bakoitzean.

Zer eskatzen duzue, Amnistiaren Aldeko Mugimendua leku guztietan

zentsuratzea? Hitz egin argi, faxisten aurka eskatzen ez dituzuen neurriak

amnistia aldarrikatzen dugunon aurka eskatzen dituzue. Nor tronpatzen da

etsaiaz?

Komunikabideekin jarraituz, gure mugimenduak etika minimo bat

mantentzen duela esan beharra dago. Sortuk El Correori elkarrizketak eman

dizkion bitartean gure mugimenduak ukatu egin dizkio, Euskal Herriarekiko

mantentzen duen ildo faxista eta lotsagarria dela eta. Gure ukazioari El Correok

emandako ia berehalako erantzuna gure hainbat kideren militantziari eta bizitza

pertsonalari buruzko erreportaje sentsazionalistak argitaratzea izan da. Hori da

El Correok ematen digun espazioa, gure jarduera politikoa desitxuratzeko eta

kariturizatzeko ematen diguna. Hori baldin bada prentsan kendu nahi diguzuen

espazioa, zuentzat dena. 

Gai honekin jarraitzeko, eta etsaiak egiten duena erreferentzia moduan

hartzen duzuelarik zuen bidea zuzena dela eta gurea guztiz okerra dela

frogatzeko, gomendatzen dizuet beste gai batzuetan zuen kontra kokatzen

diren kazetari eta tertuliano ezberdinek, amnistiaren gaia ateratzen denean

noren alde kokatzen diren erreparatu dezazuen. Ikusiko duzue zelan Xabier

Lapitzek defendatzen zaituzten, ikusiko duzue zelan PNVk presoen gaian

planteatzen dituzuen urratsak eznahiko baina positiboki baloratzen dituen,

ikusiko duzue zelan Luis Rodriguez Aizpeoleak kapote bat botatzen dizuen,

ikusiko duzue zelan Idoia Mendia zuengandik guregandik baino askoz ere

gertuago kokatzen den. 

Azken gai bat plazaratu nahi dut. Hasieran esan dut Sortu egoera lokaztu

nahian dabilela eztabaida politikoa ekidin aldera, eta orain arte lortu egin

duelakoan nago. Gugan etsai bat asmatu du mahai baten inguruan gurekin ez

jesartzeko aitzakia moduan. Hainbatetan eskaini diote gure mugimenduari eta

foro ezberdinetatik Sortu, Sare, Bagoaz eta presoen gaia lantzen duten beste

eragileekin mahai-inguruetan parte hartzea. Gure mugimenduaren erantzuna

guztietan baiezkoa izan den bitartean, Errekaleorren eman genuen eztabaida

alde batera utzita, beste guztietan ezezko borobila eman dute gainontzekoek.

Erantzun ohikoena eztabaida hori ez dutela egoki ikusten izan da. Pentsatzen

dut benetako arrazoia beste bat dela: bitartekoak izanez gero errazagoa dela

mahai baten inguruan baino, eztabaida bulo, gezur eta manipulazioen bitartez

irabaztea, eta Sortuk bitarteko nahikoak ditu horretarako. Hala ere gonbitea

eginda dago: eztabaida publikoa, nahi duten tokian, egunean eta formatuan.

Gehiago