ahötsa_

Hezkuntza Laguntzako Espezialisten (HLE) kolektiboak hainbat aldiz jo du Hezkuntza Batzordera, laguntza eta irtenbide bila, aspalditik pairatzen ari den arazoari aurre egiteko, baina, egia esan, orain arte hartutako neurriak ez dira nahikoak izan.

Aldarrikapen nagusietako bat ordutegia arautzen zuen 2109/2012 Ebazpena indargabetzea zen. Gai horri heltzeko, Administrazioak negoziazio-mahai bat ireki zuen sindikatuen ordezkariekin. Hala ere, Administrazioak prozesua nola aurkeztu zuen ikusita —“Behartu gaituztelako gaude hemen”— argi geratu zen bertatik ez zutela ezer positiborik lortuko. «Negoziazio» horretan ez zen langileek egindako proposamenik edota aldaketarik onartu, eta horrek simulakro huts bihurtu zuen prozesua.

Aurrekoa ordezten duen 2502/2025 Ebazpen berria aurrekoaren ia berdina da, baina, horrez gain, aldaketa kezkagarri bat gehitzen du: bost egun arteko kanpaldiak egin beharra, erregulazio espezifikorik gabe. Aurrez arazorik ez zegoen tokian sortu dute bat.

HLEen funtzio-aldaketari dagokionez, benetako eztabaida izan zen ordezkaritza sindikalarekin. Orain, testua abuztuaren amaieratik bukatuta egon arren, Ebazpena argitaratu gabe dago oraindik.

Bestalde, argi utzi dute egonkortze-prozesu osoa amaituta ere, HLE kolektiboaren gehiengoak aldi baterako kontratuak izaten jarraitzen duela. Langileen % 40 inguru baino ez dira funtzionarioak edo lan-kontratudun finkoak. Administrazioak berriki Mahai Orokorrean onartu duen 2025eko LEPak, bertan gauden sindikatu bakar baten babesa ere jaso ez duenak, HLE 107 lanpostu aurreikusten ditu, eta horietatik 7 bakarrik dira lanaldi osokoak. Feminizatutako kolektibo bat are gehiago prekarizatzeko saiakera argia da. Egoera ulertezina da kontuan hartzen badugu gutxienez badela ikastetxe bat 10 EAEk egiten dutena lan lanaldi osoko aldi baterako kontratuarekin; eta askoz gehiago dira Nafarroa osoko gainerako ikastetxeetara zabaltzen badugu begirada. Ezin da onartu hainbesteko behin-behinekotasuna izatea gure erkidegoan, are gehiago kontuan hartzen badugu beste batzuetan % 5eko behin-behinekotasun tasa maximoa ezarri dutela EAE kolektiboarentzat.

Azkenik, kezka adierazi dute Hezkuntza Premia Bereziak (HPB) dituzten ikasleen arreta bizitzen ari den atzerapausoa dela eta. Inklusioa propagandarako baliabide soil bihurtu dela baieztatu dute, eta, bien bitartean, ikasle horienganako arreta asistentziazko eredu huts baterantz daramatela. Hezkuntza-premia bereziak dituzten ikasleen inklusioaren giltzarria hezkuntza-laguntzako espezialistak direla berretsi dute, baina, horretarako, argi utzi dute ezinbestekoa dela hezkuntza-taldeko kide izatea, materialak koordinatzeko eta prestatzeko behar adina saio izatea, kalitatezko prestakuntza jasotzea eta lan-baldintza duinak izatea.