Begi onez ikusten du EHNEk abelburu kopurua legez mugatzea, baina kopurua handiegia dela deritzo

EHNE-Nafarroak ongi ikusten du Nafarroako Gobernuak legez abelburu kopuruari mugak jartzea behi haztegietan, baina muga hori handiegi dela uste du sindikatuak.

2022-ko otsailak 25

EHNE-Nafarroak positibotzat jo du Animalien Osasunari buruzko Foru Legearen aldaketak Nafarroako behi-azienden abelburuen kopuruari dagokionez mugak ezartzea, baina ezarri den muga –1.250 UGM (Abeltzaintza Nagusiko Unitatea)– oso handia dela uste du.

Gure lurraldean, Caparrosoko ustiapena erraldoia kenduta, esnetarako behi oso ukuilu gutxi hurbiltzen dira zenbaki horietara eta, are gutxiago, gainditu. Haragitarako behi aziendaren kasuan, batez ere sektore estentsiboa, zifra horiek ez dira hurbiltzen, nahiz eta ale helduak eta kumeak zenbatu.

Hori dela eta, gure sindikatuak kritikatu egiten du legearen aldaketan jasotako muga marjina zabala, errealitateari ez erantzutea eta tarte handiegia uztea abeletxe jakin batzuek hazten jarraitzeko eta abeltzaintza txiki, familiar eta hedakorrenei kalte egiteko moduko dimentsio batera iristeko. Gogoan izan behar dugu EHNE-Nafarroako ordezkariek, Ustiategien Dekretua idazteko irekitako epean, esnetarako behietan gehienez 650 UGM proposatu zituztela abeletxe bakoitzeko, eta haragitarako behietan, berriz, 500 UGM.

Jakinda gainera legearen aldaketak ezin duela atzera eraginezko izaerarik izan lehendik dauden ustiategi erraldoietako buru kopurua mugatzeko, gure sindikatuak erakundeei zera eskatzen die, beharrezko mekanismoak aplika ditzatela abeltzaintza jasangarriarekin zerikusirik ez duten negozio horiek dagozkien osasun eta ingurumen betebeharrak bete ditzaten.

Abeletxeetako abere kontzentrazioa mugatu egin behar da, ez bakarrik osasun berme handiagoa duen lehen sektorea sustatzeko (ustiategiko animalientzat eta abeltzaintza produktuen kontsumitzaileentzat), baita egungo Europako araudiak sektore honi aitortzen dion funtzio aniztasuna betetzen duen abeltzaintza garatzeko ere, elikagaiak ekoizteaz harago, nekazaritza eremuak mantentzeko funtsezko jarduera gisa, lurralde baten oreka sozial eta ekonomikoa lortzeko, ingurumena zaintzeko eta paisaiak zaintzeko.

Ildo horretan, ikusten dugu araudiak askotan hitzaurreetan alderdi sozial, ekonomiko eta ingurumeneko horiek guztiak aipatzen dituela, arauaren beraren idazketa justifikatzen eta motibatzen saiatuz, baina gero artikuluetan alderdi horiek desagertzen dira, eta horrek benetan kezkatzen gaitu.

Gehiago