ahötsa_

Astez aste argindarra eta tarifa elektrikoak igotzen ari dira, inoiz ezagutu gabeko maila historikoetan kokatuz. Igoera horien ondorioz, gasaren eta erregaien igoerekin batera, inflazioaren eta bizi-kostuaren igoerak %3,30ko urte-arteko maila lortu zuen abuztuan. Igoera horiek diru- sarrera txikiagoak dituzten pertsonei eta pentsio miserableak dituzten pentsiodunei eragiten diete batez ere, pobrezia energetikoan gaizki bizi baitira. Bitartean, enpresa elektriko handien monopolioaren onurak eskandaluz handitzen dira. 2020an hala izan ziren: Iberdrola 3610,7 milioi euro; Endesa, 1.394 milioi euro; Naturgy, 490 milioi euro; eta EDP, 556. 2021ean irabaziak iazkoak baino handiagoak izango dira.

Argindarraren faktura murrizteko Gobernuak hartutako neurri aringarri bakarra BEZa %21etik %10era jaistea izan da. Baina 8 eta 12 euro arteko aurrezpena baino ez du ekarri, iazko uztailetik gaur egunera arte fakturan izan den batez besteko 28 euroko igoeratik. Pedro Sanchezen gobernuak, PSOEren eta PPren aurrekoek bezala, ez du arazoa konpontzeko benetako borondaterik, eta koalizioko bi alderdiak ez dira ados jartzen neurri zehatzak eta eraginkorrak hartzeko. Teresa Ribera lehen presidenteordeak duela egun batzuk adierazi zuenez, “Ezin dute prezio maximorik edo minimorik ezarri, ezta bestelako neurririk hartu ere, argindarraren eta energien inguruko erregulazioak Europar Batasunak ezartzen dituelako, eta, horiek hartuz gero, zigor ekonomiko handiak izango lituzketelako”.

Ministra andreak azaldu ez duena da, abuztuko bigarren hamabostaldian, Europako legedi berarekin, Estatuak ohore tamalgarria duela, energiaren prezioa Europako batez bestekoa baino %14 altuagoa delako eta elektrizitatea garestien duen Europako bigarren herrialdea delako. Ezta zergatik maiatza bukatu zenetik elektrizitatearen prezioa %57 igo den ere, ekoizpen hidroelektrikoa (merkeena) %37 handitu eta gero, urtegiak hustuta. Era berean, ez du esaten zerbatik igo dituzten hainbeste etxerako elektrizitate-tarifen prezioa.

Estatuan, energiaren oligopolio horiek argindarraren ekoizpena eta merkatua erabat pribatizatzea lortu dute, eta kontsumitzaileei aplikatu beharreko prezioak erabakitzea, PP eta PSOE alderdi handien onespenarekin; izan ere, alderdi horietako agintari asko elektrizitate handi horietan birkokatu dira eta birkokatzen ari dira, urtean ehunka mila euroko soldatekin. Era berean, ezin dugu alde batera utzi Gasteizko Gobernua, EAJk nagusi delarik, argindarraren fakturen igoeraren aurrean beste alde batera begiratzen duena, eta kide batzuek ere postu mamitsuak bete dituzte enpresa horietan.

Energiaren prezioen arazoak egiturazko neurriak eskatzen ditu monopolio elektrikoarekin amaitzeko, zerbitzu elektrikoaren publifikazioa bultzatzeko, ekoizpena eta merkaturatzea deszentralizatuz, energiaren gehieneko prezioak finkatzeko eta akziodunen mozkinen banaketa eskandalagarria murrizteko, energiaren kostua merkatzeko.

Euskal Herriko Pentsiodunen Mugimendua egoera hori salatzen, mobilizatzen eta alternatibak proposatzen ari gara. Eta gaur, irailak 13, berriro egingo dugu Hego Euskal Herriko hiriburuetan eta 70 herritan. Baina borroka hau irabazi egingo dugu mobilizazioak zabalduz eta horietan beste gizarte-eragile batzuekin bat eginez.